Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Όταν "πέφτεις" για την Ελλάδα...

Η μικρή και μεγάλη Ίμια
Είναι μέρες  που χαράσσονται στη μνήμη σου ανεξίτηλα, όσα χρόνια και αν περάσουν .Αθήνα,15 χρόνια πίσω .Πρωί Τετάρτης 31ης Ιανουαρίου 1996 κατεβαίνω απο το λεωφορείο στη Πλατεία Κάνιγγος  για να πάω στη Σχολή μου ψηλά  στου Ζωγράφου.  Ο καιρός σαν το σημερινό, βροχερός και πολύ κρύος .Ο κόσμος λιγοστός για τέτοια ώρα.Η ατμόσφαιρα βαρειά ,πένθιμη ,οργισμένη ,όπως και η καρδιά κάθε Έλληνα εκείνες τις μέρες  .Μια τραγωδία έχει συντελεστεί  για τον ελληνισμό λίγες ώρες πριν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου,στις νησίδες  Ίμια. Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού έχει καταπέσει στη θαλάσσια περιοχή πλησίον των νησίδων  Ίμια ,ενω προσπαθούσε να εξακριβώσει  αν Τούρκοι βατραχάνθρωποι έχουν καταλάβει ένα απο τα δύο ελληνικά νησάκια.Η  ελληνική Ιστορία γράφει άλλους τρείς ήρωες(Καραθανάσης, Βλαχάκος Γιαλοψός) στις σελίδες της που είναι γεμάτες απο  άπειρες παρόμοιες,αποδεικνύοντας περίτρανα τη συνέχεια του ηρωικού πνεύματος αυτού του λαού.Πολιτικά λάθη και απειρία ,στρατιωτικές αβλεψίες και ατολμία ,άνοιξαν την πόρτα των διεκδικήσεων και της θρασύτητας στους Τούρκους που μεθοδικά και οργανωμένα επιζητούν σήμερα  την αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο! Αντίβαρο σε όλα αυτά, η γνώση της ελληνικής Ιστορίας, η καλλιέργεια του πατριωτικού φρονήματος στους μαθητές  ,η αγνή και ανιδιοτελεής αγάπη για την Πατρίδα .
Διαβάστε το χρονικό της κρίσης των Ιμίων  
Διαβάστε για το ξύπνημα της ελληνικής ψυχής εκείνες τις ώρες μέσα απο μαρτυρία 
Η πατρίδα τίμησε επιτέλους τους ήρωες των Ιμίων 

2 σχόλια:

Theodora είπε...

Αναφέρεις την πίκρα που νιώσαμε εκείνες τις μέρες αλλά εγώ ίσως κάτι χρόνια αργότερα ..ωριμάζοντας και σκεπτόμενη..."τι νίκη είναι αυτή όταν υποστέλλονται τα σύμβολα του έθνους..η ελληνική σημαία..όταν ο στρατός διατάζεται να πράξει τα αντίθετα από όσα τα ιδεώδη του έθνους μας του είχαν διδάξει..." Όταν κάποιος χαρακτήρισε τη σημαία κουρελόπανο και ακόμη και σήμερα προκαλεί με την επαρσή του..Όταν ο τότε πρωθυπουργός συνεχάρη τις ΗΠΑ για την βοήθειά τους ώστε να εξέλθουμε της κρίσης, εν μέσω των γιουχαϊσμάτων του υπόλοιπου κοινοβουλίου...Και εκείνη ήταν η αρχή της ιστορίας των γκρίζων ζωνών και μέχρι πριν λίγες μέρες όταν εκπρόσωπος της Τουρκίας είπε πως το 48 % του Αιγαίου αμφισβητείται...Ας μην ξεχάσουμε τα Ίμια ως απάντηση σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι αδύνατον να εμπλακούν σε πόλεμο δύο κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Εκτός και αν για μας δεν σημαίνει τίποτα το έθνος..παρά είναι μια ιστορία για το παρελθόν σαν όλες τις άλλες ..Και μεις πλέον είμαστε παιδιά της παγκοσμιοποίησης. Τότε πως να παρηγορήσει κανείς τον καλύμνιο ψαρά και την γυναίκα του, που γνώρισα ταξιδεύοντας το καλοκαίρι του 2008 από Κάλυμνο για Ρόδο, που καθώς περνούσαμε ανάμεσα σε βραχονησίδες σαν συμπληγάδες, (από την μια ήταν ελληνικές και από την άλλη χαραγμένες με την τουρκικη ημισέληνο)...το παράπονό του ήταν ότι πήγαινε στα Ίμια να ψαρέψει, στην γειτονιά του και οι Τούρκοι δεν τον αφηναν να πλησιάσει..

Ανώνυμος είπε...

μπορεί να μν ζούσα τότε αλλα είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία..