Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

 Παγκόσμια  Ημέρα Ποίησης – Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Mε τον λόγο του Νικηφόρου Βρεττάκου
 
 

        Η ποίηση

Ό,τι μπόρεσα να διασώσω
(στον κόσμο που πήγα)
το διέσωσα, θάλασσα
Η ψυχή μου ένα σμήνος
μυριάδων πουλιών
που τ’ αλώνιζε η θύελλα.
Όσα διασώθηκαν
βρήκαν το δέντρο τους.
Φτερούγισαν κ’ έμειναν
Μέσα στις λέξεις.

                Νικηφόρος Βρεττάκος



Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης έχει ελληνική καταγωγή και ξεκίνησε από μια ιδέα του ποιητή Μιχαήλ Μήτρα. 
Το 1998, η Εταιρεία Συγγραφέων υλοποίησε την ιδέα του και θέσπισε την Ημέρα Ποίησης, επιλέγοντας για τον εορτασμό της την 21η Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας. 
Το 2001 η UNESCO, ύστερα από εισήγηση που έκανε ο Βασίλης Βασιλικός (τότε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων και πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO), καθιέρωσε την 21η Μαρτίου ως «Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης».


Τι είναι το ποίημα;


«...Βαδίζεις σε μιαν έρημο. Ακούς ένα πουλί που κελαηδάει. Όσο κι αν είναι απίθανο να εκκρεμεί ένα πουλί στην έρημο, ωστόσο εσύ είσαι υποχρεωμένος να του φτιάξεις ένα δέντρο. Αυτό είναι το ποίημα...»
                                                                                                          Κική Δημουλά

 «Ποτέ στ’ αλήθεια δεν το ’μαθα/ τι είναι τα ποιήματα./Είναι πληγώματα/είν’ ομοιώματα/ φενάκη/ φρεναπάτη;/ Φρενάρισμα ίσως; /ταραχώδη κύματα; /τί είναι τα ποιήματα;/ Είν’ εκδορές απλά γδαρσίματα;/ είναι σκαψίματα;/ Είναι ιώδιο;/ Είναι φάρμακα;/ είναι γάζες επίδεσμοι/ παρηγόρια ή διαλείμματα;/ Πολλοί τα βαλσαμώνουν ως μηνύματα./Εγώ τα λέω ενθύμια φρίκης».
                                                                                                           Νίκος Καρούζος


Οι ποιητές για την ποίηση

 Πολλοί στίχοι είναι σαν αργυρές κλωστές δεμένες 
στα καμπανάκια των άστρων- αν τους τραβήξεις, 
μια ασημένια κωδωνοκρουσία δονεί τον ορίζοντα.
Πολλά ποιήματα μένουν αργά τη νύχτα στην ερημιά 
βρέχουν κάθε τόσο τα τέσσερα δάχτυλα 
των στίχων τους  σ’ ένα ρυάκι, 
ύστερα χάνονται ονειροπαρμένα μες στο δάσος, 
πνίγονται στο χρυσό πηγάδι της σελήνης-
ένα σωστό ποίημα όμως ποτέ δεν καθυστερεί 
σε μια γωνιά του ρεμβασμού.
Είναι πάντα στην ώρα του, λέει παρών 
στο πρώτο κάλεσμα της εποχής του.
                                   Γιάννης Ρίτσος


Η ποίηση μοιάζει ανάρρωση γλυκιά με απουσίες δικαιολογημένες... 
Με τέσσερις αισθήσεις γυρίζει ή με έξι 
ραβδοσκοπώντας φλέβες του ουρανού 
ώσπου σκοντάφτει στον προτελευταίο στίχο... 
Ο τελευταίος στίχος δεν μένει πάντα τελευταίος. 
Κάποτε γίνεται πρώτος στίχος ενός ποιήματος 
που γράφει κάποιος αναγνώστης 
                                   Μιχάλης Γκανάς


Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα.
                                             Γιώργος Σεφέρης
Η ποίηση είναι
εκείνος ο εαυτός μας
που δεν κοιμάται ποτέ.
               Γιώργος Σαραντάρης



Η ποίηση είναι ένα αίνιγμα από συνηθισμένα λόγια
                                                    Τάσος Λειβαδίτης

Σφαγμένη εντός σου μια ερώτηση που δε λέει να σωπάσει 
                                                       E. Κακναβάτος
Ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης 
                                Νίκος Φωκάς
Χαρταετός που ξέφυγε απ’ τα χέρια μικρού παιδιού 
                                                   Θωμάς Γκόρπας
Η ποίησις είναι ανάπτυξις
στίλβοντος ποδηλάτου.
                   Ανδρέας Εμπειρίκος


Τα φάρμακά σου φέρε τέχνη της ποιήσεως,
που κάμνουνε -για λίγο- να μη νιώθεται η πληγή.
                                 Κωνσταντίνος Καβάφης







Ακούστε εδώ τον Οδυσσέα Ελύτη να διαβάζει το ποίημά του Λακωνικόν

Ακούστε εδώ τον Ανδρέα Εμπειρίκο να διαβάζει το ποίημά του Τριαντάφυλλα στο παράθυρο

Ακούστε εδώ τον Πέτρο Φυσσούν να διαβάζει το ποίημα του Γιάννη Σκαρίμπα Φαντασία




Δεν υπάρχουν σχόλια: