«Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι, σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη και από κει κινημένο αργοφυσούσε τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι, που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
---
Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες, όλοι, μικροί - μεγάλοι, ετοιμαστήτε μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες με το φως της χαράς συμαζωχτήτε ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε! Φιληθήτε γλυκά, χείλη με χείλη, πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι!
---
Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι, και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες γλυκόφωνα, κοιτώντας τες ζωγραφι- σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες κάθε πρόσωπο λάμπει απ' τ' αγιοκέρι, όπου κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι».
2 σχόλια:
ΣΟΛΩΜΟΣ: «Η ημέρα της Λαμπρής»
«Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε
τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη
και από κει κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι,
που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:
Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
---
Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,
όλοι, μικροί - μεγάλοι, ετοιμαστήτε
μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες
με το φως της χαράς συμαζωχτήτε
ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε!
Φιληθήτε γλυκά, χείλη με χείλη,
πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι!
---
Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι,
και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες
γλυκόφωνα, κοιτώντας τες ζωγραφι-
σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες
λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι
από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες
κάθε πρόσωπο λάμπει απ' τ' αγιοκέρι,
όπου κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι».
Από τον κατηχητικό λόγο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου,
Ο Άδης, φησίν, επικράνθη συναντήσας σοι κάτω.
(Ο Άδης, λέει, πικράθηκε, όταν Σε συνάντησε στον κόσμο του.)
Επικράνθη, και γαρ κατηργήθη.
(Πικράθηκε, διότι πραγματικά καταργήθηκε.)
Επικράνθη, και γαρ ενεπαίχθη.
(Πικράθηκε, διότι όντως εμπαίχθηκε.)
Επικράνθη, και γαρ ενεκρώθη.
(Πικράθηκε, διότι στ ἀλήθεια νεκρώθηκε.)
Επικράνθη, και γαρ καθηρέθη.
(Πικράθηκε, διότι καθαιρέθηκε.)
Επικράνθη, και γαρ εδεσμεύθη.
(Πικράθηκε, διότι αλυσοδέθηκε και φυλακίστηκε.)
[...]
Που σου, θάνατε, το κέντρον;
(Που είναι, θάνατε, το κεντρί σου;)
Που σου, Άδη, το νίκος;
(Που είναι, άδη, η έπαρσή σου;)
Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι.
(Αναστήθηκε ο Χριστός και συ κατανικήθηκες.)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Δημοσίευση σχολίου